Ból piersi zwykle występuje w okolicy przedniej, bocznej lub dolnej części piersi, a także w okolicy sutka. Często towarzyszy mu uczucie napięcia, opuchnięcia. i ciężkości w piersiach. Ból zwykle zaczyna się kilka na dni przed menstruacją i może utrzymywać się przez do kilku dni po jej zakończeniu.
Wszelkie pojawiające się w piersiach zmiany budzą duży niepokój – biorąc pod uwagę fakt, że rak piersi jest jednym z najbardziej zagrażających kobietom nowotworów i związana z nim śmiertelność wciąż w naszym kraju rośnie, jest to jak najbardziej zasadne. Warto jednak zauważyć, że nie wszystkie wyczuwalne w piersiach guzki czy zgrubienia od razu muszą świadczyć o raku – przykładem jest mastopatia. Czym jest mastopatia? Mastopatia to inaczej dysplazja sutka. To włóknisto-torbielowate zwyrodnienie, które dotyka około połowę kobiet. Co więcej, to także jedna z najczęstszych, łagodnych zmian sutka (stanowi około 50 proc. z nich). Jak zostało już wyżej wspomniane, nie jest to nowotwór, chociaż rzeczywiście w piersi wyczuwalny jest guzek (może być zarówno nieostro, jak i wyraźnie ograniczony) lub zgrubienie gruczołu piersiowego. Tego typu zmianom towarzyszy też ból, duża wrażliwość piersi na dotyk oraz ich napięcie. Zazwyczaj objawy dotyczą obu piersi i zależą od momenty cyklu menstruacyjnego, co wiąże się z zachodzącymi wtedy zmianami hormonalnymi. Co ważne, w przebiegu mastopatii pojawiają się różnego rodzaju zmiany, czego przykładem są: włóknienie i szkliwienie podścieliska (fibrosis, fibrosclerosis) – występują najczęściej,zwiększenie liczby gruczołów (adenosis),proliferacja nabłonka (epitheliosis, papillomatosis) – to intensywny rozrost,torbiele (cystes) – pojawiają się u około 50 proc. kobiet,rozstrzeń przewodów wyprowadzających (duct ectasia). Przyglądając się im bliżej, warto opisać torbiele, które najczęściej występują po 40. roku życia, aczkolwiek mogą zdarzyć się także znacznie wcześniej. Przyczyną ich powstawania jest obliteracja (zarastanie) przewodów włókniejącą tkanką łączną. Tym samym następuje rozdęcie obecnych w piersiach struktur. Torbiele zazwyczaj cechują się wielkością od 1 mm do kilku cm, mogą tworzyć skupiska. Opisując zaś proliferację komórek nabłonkowych, mówimy o brodawczakowatości, której często towarzyszą wspomniane torbiele. Co warto zaznaczyć, obie te zmiany w znacznej części przypadków są niepalpacyjne. Co istotne, ryzyko przeistoczenia się owych zmian w formę złośliwą jest niskie, chociaż dwa razy wyższe w porównaniu do kobiet, które na mastopatię nie cierpią. Jeżeli jednak zostaje zdiagnozowana atypowa hiperplazja, ryzyko okazuje się czterokrotnie wyższe (dotyczy to 4-10 proc. zmian o charakterze dysplastycznym). Jakie są przyczyny mastopatii? Niestety, źródło tego typu schorzenia nie jest do końca znane. Podkreśla się jednak duże znaczenie czynników hormonalnych – wiąże się to zwłaszcza z estrogenami, gestagenami, prolaktyną oraz hormonami tarczycy. Istotną rolę w rozwoju mastopatii może odgrywać także zaburzony metabolizm monoamin, których praca wiąże się z układem nerwowym. Zaznacza się również, że ważne mogą być w tym przypadku czynniki genetyczne oraz psychiczne. Mastopatia a mastalgia – jakie są różnice? Szukając informacji na temat mastopatii, łatwo można natknąć się na termin ,,mastalgia” – owszem, to istotny element w kontekście opisywanego tu zjawiska, przy czym nie jest tożsamy. Mastalgia jest składową objawów mastopatii, ponieważ to inne określenie na ból piersi. Można podzielić ją na: mastalgię cykliczną – to najczęstsza postać, która wiąże się ze zmianami hormonalnymi zachodzącymi w trakcie cyklu menstruacyjnego. Bolesność pojawia się w II fazie owego cyklu, może jej towarzyszyć ból głowy, zmęczenie, rozdrażnienie. Zwykle mija po wystąpieniu miesiączki;mastalgię niecykliczną – w tym przypadku za podłoże schorzenia (poza zaburzeniami hormonalnymi) uważa się zmiany morfologiczne obserwowane w sutku pacjentki. Warto dodać, że tego typu dolegliwość dotyczy dużej ilości kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Co więcej, niektóre badania wskazują, że występowanie mastalgii może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem raka piersi, co staje się ważnym argumentem w kontekście szeroko pojętej profilaktyki, w tym regularnych badań. Diagnostyka mastopatii Diagnostyka nie tylko mastopatii, lecz także innych zmian w piersiach, przebiega podobnie. Zaangażowany jest w nią przede wszystkim lekarz ginekolog – od wizyty u niego należy zacząć. Specjalista przeprowadza początkowo wywiad z pacjentką mogący zawierać pytania dotyczące: ostatniej miesiączki oraz przebiegu cyklu menstruacyjnego kobiety,przebytych chorób – nie tylko z zakresu ginekologicznego,chorób w rodzinie – zwłaszcza nowotworów piersi wśród najbliższych kobiet (siostra, matka, babka etc.),przebytych ciąż oraz ich przebiegu,używek – czy pacjentka pali papierosy, stosuje środki psychoaktywne etc.,ogólnego samopoczucia oraz ewentualnych niepokojących objawów – np. problemy ze snem, z wypróżnianiem, jedzeniem. Warto przed wizytą przygotować się do przekazania tego typu informacji, przy czym istotne jest także przemyślenie własnych pytań, jakie dana kobieta chce zadać lekarzowi – zaleca się zrobienie notatek. Znacznie ułatwi to komunikację oraz sprawi, że pacjentka nie zapomni o nurtujących ją kwestiach, co nieraz może zdarzyć się w wyniku ewentualnego stresu związanego z wizytą u ginekologa. Kolejnym krokiem jest badanie fizykalne, które stanowi bazowe narzędzie diagnostyczne, jakie stosuje się w ocenie stanu piersi. Jego znaczenie jest szczególnie ważne w przypadku kobiet o gęstej budowie piersi, gdzie wyniki testów obrazowych mogą być trudne do interpretacji – naturalna budowa gruczołu może wyglądać podobnie do zmian chorobowych. Co ważne, lekarz ocenia wtedy także stan okolicznych węzłów chłonnych. W następnej kolejności, zwłaszcza jeśli lekarz wyczuwa niepokojące zmiany, wykonuje się wyżej wspomniane badania obrazowe. USG piersi – to badanie nieinwazyjne, w związku z czym mogą wykonać je nawet kobiety ciężarne. Co ważne, wskazane jest przede wszystkim dla kobiet młodych, które mają gruczołową budowę piersi – w ich przypadku mammografia (MMG) wykazuje znacznie mniejszą czułość. Warto jednak zaznaczyć, że USG nie umożliwia wykrywania mikrozwapnień, na co pozwala MMG. Daje jednak szansę na rozróżnienie zmian litych i torbielowatych oraz określenie wielkości owych zmian – w związku z tym USG jest uzupełnieniem diagnostyki u kobiet starszych, gdzie wykonuje się je po otrzymaniu niekorzystnego wyniku MMG. Warto również zaznaczyć, że USG jest wykorzystywane w czasie przeprowadzania punkcji torbieli czy biopsji. Mammografia (MMG) – to badanie przesiewowe, a także pierwsze badanie przeprowadzane w diagnostyce niepokojących zmian u kobiety starszych. W ich piersiach zwykle przeważa tkanka tłuszczowa, co pozwala na większą czułość badania. Wskazuje się, że mammografii rentgenowskiej nie powinno wykonywać się przed 35. rokiem życia (niektóre źródła podwyższają tę granicę nawet do 40 lat). Inną metodą diagnostyczną jest rezonans magnetyczny (MRI), który wykazuje największą czułość ze wszystkich technik – jest jednak badaniem względnie drogim, a sprzętów tego typu jest znacznie mniej niż urządzeń umożliwiających przeprowadzenie USG czy MMG. Z tego powodu to znacznie rzadziej wykonywane badanie (chociaż tendencja jest rosnąca). W ocenie zmian występujących w piersiach wskazane może być także wykonanie badań mikroskopowych, co dotyczy zwłaszcza kobiet poniżej 35. roku życia – wiąże się to z wymienionymi wyżej przyczynami większego ryzyka pomyłki w kontekście gruczołowej budowy piersi. Materiał do tego typu testów można uzyskać dzięki biopsji cienko- lub gruboigłowej. Możliwe jest także wykonanie badania cytologicznego wydzieliny uwalniającej się z wycieku z brodawki (jeżeli takowy występuje). Co ciekawe, łagodna dysplazja sutka jest drugą co do częstości występowania zmianą piersi, jakie obserwuje się w wieku młodzieńczym. Pierwsze są włókniakogruczolaki, które mogą obejmować nawet 54-94 proc. zmian guzowatych pojawiających się wśród nastolatków i młodych dorosłych. W ich przypadku diagnostyka przebiega podobnie. Skala BIRADS – co oznacza? W wyniku każdego z wymienionych wyżej badań obrazowych muszą być podane zarówno informacje o budowie piersi (występują 4 typy, gdzie krańcowe stanowi wspomniana już budowa tłuszczowa oraz gruczołowa), jak i ocenę zmian w systemie BIRADS. Pozwala na wstępne zakwalifikowanie obserwowanych zmian do konkretnej kategorii, która określa ryzyko wystąpienia choroby nowotworowej. To właśnie owy wynik jest jedną z kluczowych wskazówek w dalszym postępowaniu. Skala systemu BIRADS opiera się na 5 stopniach, gdzie mastopatię kwalifikuje się do 2. z nich. Oznacza to, że zmiany są łagodne, ryzyko ich złośliwości wynosi 0 proc., a dalsze postępowania wiąże się przede wszystkim z kontrolą oraz regularnymi profilaktycznymi badaniami. Poza dysplazją włóknisto-torbielowatą do zmian 2. kategorii zalicza się proste torbiele (zarówno pojedyncze, jak i mnogie), torbiele olejowe, krwiaki, ropnie czy zbiorniki chłonki, a u mężczyzn jest to np. ginekomastia. Leczenie zmian w piersiach Wiele zależy od rodzaju zmian. Jeżeli diagnozowane są torbiele, które nie mają tendencji do narastania, wystarczy pozostawienie ich pod obserwacją. Możliwa jest jednak także interwencja chirurgiczna. W przypadku brodawczakowatości zwykle wycina się zmianę z marginesem zdrowych tkanek i zaleca się dalszą kontrolę piersi. Jeśli zaś kobiecie towarzyszy przede wszystkim ból i obrzęk piersi, podstawą są działania oparte na doborze odpowiednio dopasowanego biustonosza, który dobrze unieruchomi sutki. W celu zmniejszenia objawów można zastosować także doustną antykoncepcję hormonalną (mowa o dwuskładnikowej, estrogenowo-progestagenowa tabletce antykoncepcyjnej), a w okresach największej bolesności dostępne bez recepty niesteroidowe leki przeciwzapalne (głównie ibuprofen lub paracetamol). Bardzo ważna jest także dieta, jaką stosują kobiety zmagające się mastopatią – zaleca się przede wszystkim zmniejszenie ilości spożywanych tłuszczów. Inne czynniki mogące zredukować bolesność piersi to: ograniczenie przyjmowanej kofeiny (zwłaszcza kawy);zaprzestanie palenia papierosów (może szczególnie nasilać ból w mastalgii cyklicznej);ograniczenie stresu oraz leczenie ewentualnych zaburzeń sfery psychicznej (bezsenność, nerwica, zaburzenia osobowości etc.);stosowanie środków roślinnych – wskazuje się, że pomocne mogą być preparaty z wiesiołka;utrzymywanie równowagi pomiędzy estrogenami a progesteronem wspierają także witaminy – zwłaszcza E oraz B6.
Odpowiedź na pytanie czy konkretna torbiel na wątrobie jest groźna zależy od przyczyny jej powstania. Torbiele proste (wrodzone) powstają jako skutek nieprawidłowości przewodów żółciowych jeszcze w życiu płodowym. Taka rozpoznana zmiana jest usuwana i nie stanowi dalszego zagrożenia. Fot.: Lars Zahner / Torbiele w piersiach nie powinny boleć ani dawać jakichkolwiek innych objawów. Mogą to być duże, pojedyncze torbiele lub drobne, liczne zmiany. Antykoncepcja może mieć wpływ na ich powstawanie, jeśli jest stosowana dłużej niż 5 lat. W grupie ryzyka są też kobiety bezdzietne. Jakiekolwiek zmiany w piersiach wyczuwalne podczas samodzielnego badania zawsze budzą niepokój kobiety i lekarza. Mimo wzrastającej zapadalności na raka piersi, wykrywane patologie są zazwyczaj zmianami łagodnymi, np. torbielami. Nowotwory mogą występować w każdym wieku, nie tylko u kobiet, ale również u mężczyzn. Przyczyny i objawy torbieli piersi Torbiele piesi są jednym z klinicznych objawów łagodnej dysplazji piersi. Dysplazja dotyczy najczęściej kobiet po 40. roku życia. Powstaje głównie w wyniku zaburzeń równowagi estrogenowo-progesteronowej. Po 40. roku życia dochodzi również do zmian zanikowych w piersiach. Torbiele w piersiach tworzą się wskutek rozrostu nabłonka przewodów wyprowadzających. Rozrastająca się tkanka włóknista podścieliska prowadzi do zamknięcia ich światła i zaburzeń w odpływie płynu ze zrazików. Torbiele są zbiornikiem jałowego płynu, wyścielone są nabłonkiem jednowarstwowym. Mogą być pojedyncze lub mnogie. Leczenie torbieli piersi Duże, pojedyncze torbiele mogą być leczone za pomocą biopsji i aspiracji płynu z wnętrza torbieli. Płyn poddaje się następnie analizie cytologicznej. Biopsja uznawana jest nie tylko za metodę leczenia torbieli, ale również za technikę diagnostyczną, pozwalającą na potwierdzenie łagodnego charakteru zmiany. Torbiele mnogie i małe nie są dobrze wyczuwalne, stąd konieczne jest wykonanie biopsji pod kontrolą ultrasonografii (USG). Oczywiście w przypadku dużych torbieli lekarz również wspomaga się obrazem ultrasonograficznym, by upewnić się co do lokalizacji igły, jednak w przypadku małych, mnogich torbieli USG jest niezbędne. Niekiedy zdarza się, że łagodna zmiana, szczególnie torbiel, może zniknąć samoistnie. Jest to jednak bardzo rzadkie zjawisko. Częściej w przypadku małych zmian istnieje duże prawdopodobieństwo tego, że kobieta nie jest w stanie drugi raz wymacać danej zmiany. Warto wtedy rozstrzygnąć wątpliwości badaniem USG. Wiele jest domowych metod na stany zapalne. W ciąży u kobiet karmiących mogą czasami być wyczuwalne guzki, będące wynikiem zastoju pokarmu. Towarzyszy im często zapalenie piersi. Sprawdzają się wtedy domowe sposoby, typu okłady z młodej kapusty. W przypadku podejrzanych zmian guzowatych w piersiach u kobiet niebędących w ciąży należy w pierwszej kolejności zdiagnozować zmianę i upewnić się co do jej charakteru. Żadna domowa metoda nie tylko nie ma udowodnionej skuteczności, ale samodzielne leczenie ziołami, okładami itp. może opóźnić diagnostykę i zwiększyć ryzyko zaawansowania zmian. Zobacz film: Czy rak piersi zawsze pojawia się w formie guzka? Źródło: 36,6. Torbiel w piersiach a rak Wiele zmian łagodnych może z czasem przekształcić się w zmiany złośliwe. Jednak torbiel piersi jest przykładem nowotworu łagodnego, nienoszącego ryzyka transformacji w raka piersi. Niewielkie ryzyko istnieje w przypadku grubościennych torbieli, wówczas po biopsji aspiracyjnej usuwa się pozostałą torebkę torbieli. Torbiele w piersiach jako jeden z rodzajów nowotworów łagodnych Zmiany w piersiach dzieli się przede wszystkim według stopnia ich złośliwości – na łagodne i złośliwe. Zmiany łagodne piersi to torbiele; gruczolakowłókniaki – zmiany bardzo dobrze odgraniczone od otaczających tkanek; brodawczaki; rozstrzenie przewodów wyprowadzających; guzy liściaste. Czy torbiel w piersi daje jakiekolwiek objawy? Torbiel to zmiana łagodna, która nie powinna dawać żadnych objawów oprócz guzka wyczuwalnego podczas badania palpacyjnego. Torbiele nie powinny boleć, choć kobieta może odczuwać dyskomfort w przypadku dużych zmian. Jeśli zauważy się nieprawidłowy wygląd skóry piersi, zmianę kształtu brodawki bądź wyciek płynu, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza, gdyż są to niepożądane objawy świadczące o rozwoju groźnych zmian. Czynniki ryzyka powstawania zmian w piersiach Istnieje wiele czynników mających wpływ na wzrost ryzyka rozwoju zmian w piersiach. Są to: brak ciąż i porodów; późny wiek pierwszego porodu (powyżej 35. roku życia); używki; wieloletnie stosowanie antykoncepcji lub terapii hormonalnej. Ważnym elementem profilaktyki chorób piersi jest ich samobadanie, które należy wykonywać regularnie, najlepiej około 3 dni po ostatnim dniu krwawienia miesiączkowego. Zobacz film: Po czym można poznać raka piersi? Źródło: 36,6
2 łyżeczki soli na szklankę wody (250 ml). Roztwór taki ma około 8% i jest bezpieczny do stosowania u dzieci. 2 łyżeczki soli na 200 ml, to roztwór 10%, do stosowania u dorosłych. Okłady z roztworu soli mają bardzo dobre właściwości wchłaniania płynów, które są gromadzone w ciele człowieka, czyli pochłaniają toksyny i
fot. Adobe Stock Torbiele w piersiach to owalne lub okrągłe cysty wypełnione płynem, o których istnieniu możesz nie mieć pojęcia. Jak wyleczyć torbiele? Małe pozostawia się obserwacji, większe - leczeniu farmakologicznemu, a te dające o sobie znać bólem - trzeba poddać zabiegowi odbarczania. Co to jest torbiel? Kiedy biopsja? Wyczuwalny podczas samobadania miękki guzek, który możesz przesuwać w obrębie piersi, to może być torbiel. Często jest ich kilka i występują u kobiet po 40. roku życia. Pojedyncza torbiel w piersi może być pozostałością po karmieniu piersią u młodych kobiet. Te wyczuwalne są często średnich lub sporych rozmiarów - mikrotorbiele zobaczysz jedynie na badaniu USG. Wiele kobiet zadaje sobie pytanie, kiedy konieczna jest mammografia i biopsja. W rzeczywistości wynik USG i jego klasyfikacja radiologiczna może odpowiedzieć już na to pytanie. Najczęściej pojawia się opis „birads 3” - czyli lekkich zmian. Ponadto wyróżnia się: BI-RADS 0: potrzeba wykonania dodatkowych badań, aby móc postawić pełną diagnozę. BI-RADS 1: badanie prawidłowe, zaleca się okresową kontrolę, np. USG raz w roku. BI-RADS 2: badanie prawidłowe, wykazujące obecność zmian łagodnych w piersiach, np. torbieli prostych, drobnych gruczolako-włókniaków, rozproszonych mikrozwapnień. BI-RADS 3: wykryto zmianę łagodną, ryzyko złośliwości wynosi do 2%, może dotyczyć zmian takich jak: skupiska mikrozwapnień, torbiele złożone, gruczolakowłókniaki, asymetryczne zagęszczenia BI-RADS 4: badanie, w którym stwierdza się obecność zmiany wymagającej wykonania biopsji w celu określenia charakteru opisywanej zmiany. BI-RADS 5: stwierdzono obecność zmiany wysoce podejrzanej o proces nowotworowy, ryzyko złośliwości większe niż 95%, wskazane wykonanie biopsji gruboigłowej w trybie pilnym. BI-RADS 6: rozpoznany i potwierdzony w badaniu histopatologicznym rak piersi. Jak wyleczyć torbiele w piersiach? Co na torbiele w piersiach? Jak już wspomniałyśmy, mniejsze cysty nie podlegają leczeniu, a im więcej zmian, a także im bardziej dokuczliwą mają postać, tym zabieg staje się bardziej konieczny. Jeśli bolą cię piersi i masz zdiagnozowane torbiele w piersiach, możesz poddać się odbarczaniu - zabieg polega na usunięciu płynu z ich wnętrza. Odbarczanie wykonuje się podczas biopsji, czyli grubą igłą pobiera się płyn, który potem należy zbadać pod kątem obecności procesu nowotworowego. Taki zabieg nie trwa długo, możesz dostać na niego skierowanie od ginekologa. Niestety odessanie płynu nie musi oznaczać, że ból piersi nie wróci i może być konieczne ich operacyjne usunięcie. Torbiele piersi, tak jak torbiele jajnika, trzeba usunąć operacyjnie wtedy, gdy istnieje możliwość że rozwinie się nowotwór. Mastopatia a torbiele piersi Mastopatia to choroba włóknisto-torbielowa sutka i określenie na nienowotworowe zmiany w obrębie piersi. Często spotkasz się z nią przy diagnozowaniu torbieli w piersiach. Obejmuje takie zmiany, jak: włóknienie, zwiększenie liczby gruczołów, proliferacja nabłonka, torbiele, rozszerzenie przewodów wyprowadzających. Mastopatia ma postać licznych, twardych guzków i są one wyczuwalne pod palcami. Ich kształt, rozmieszczenie, zmienny charakter i wielkość są podyktowane zaburzeniami hormonalnymi. Jeśli odczuwasz ból piersi, ich obrzmienie (zwł. przed miesiączką), a dodatkowo masz liczne zgrubienia w piersi, możesz mieć do czynienia z mastopatią. Torbiel: pierś może boleć Dlaczego torbiele w piersiach bolą? Wszelkie zmiany w piersiach powinny być zbadane przez specjalistę. By zdiagnozować siłę i przyczynę bolesności piersi przy torbielach, wykonuje się USG piersi, badania hormonalne, niekiedy mammografię, aby ocenić charakter zmiany. Torbiel może też być usytuowana w takim miejscu, że po nocnym ucisku powoduje ból. Badaj piersi i dbaj o zdrowie. Podpowiadamy, jak: Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Okład z sody oczyszczonej dobry na opuchliznę. Okład z sody oczyszczonej może okazać się pomocny w łagodzeniu opuchlizny, obrzęku i zaczerwienienia skóry, na przykład w sytuacji

Okład zimny czy ciepły - jak stosować? Jak działa okład? Opublikowano: 15:30Aktualizacja: 10:16 Okłady ciepłe i zimne stosowane są od pokoleń w celu łagodzenia rozmaitych dolegliwości. Okłady mają za zadanie uśmierzyć ból, zmniejszyć opuchliznę, poprawić samopoczucie i wygląd. Ważne aby dostosowywać je do konkretnych dolegliwości. Kiedy stosować zimne okłady, a kiedy sięgać po ciepły okład? Do zapamiętania – mięśnie lubią ciepło, skóra natomiast chłód. Ciepłe okłady – na zatoki, ból mięśni i ból brzuchaZimne okłady – jak działają i kiedy je stosować?Lód na duży bólNajskuteczniejsze okłady – jak je zrobić?Ciepłe i zimne okłady – przeciwwskazania Ciepłe okłady – na zatoki, ból mięśni i ból brzucha Poprosiliśmy Piotra Turskiego, specjalistę od fizjoterapii, by wyjaśnił nam tajniki przeciwbólowego działania wysokich i niskich temperatur na ludzki organizm. – Ciepłe okłady możemy stosować, gdy chcemy rozluźnić napięte mięśnie po wysiłku, stresie. Ciepły okład na brzuch sprawdzi się w bólu tzw. odruchowym, czyli np. przy miesiączce, niestrawności lub niedyspozycjach jelitowych, które mogą powodować napięcie mięśni gładkich – tłumaczy Piotr Turski. – Ale ciepłe, nie gorące. Niezależnie od tego, czy używamy ogrzanych w kąpieli wodnej coldpacków, poduszki elektrycznej, czy termoforu, ciepły okład powinien mieć 35-40 stopni Celsjusza. Stosujemy go przez 20-30 minut, doraźnie, kiedy czujemy ból, maksimum trzy razy dziennie. Jak zrobić ciepłe okłady na brzuch czy mięśnie? Jeśli nie masz termometru, zapamiętaj, że woda, której nie odczuwasz jako gorącej ani zimnej, ma ok. 35 stopni. Jako gorącą odbieramy tę mającą ok. 40 stopni, a parząca nas będzie miała 45-47 stopni. Do termoforu możesz nalać pół na pół wrzątek z zimną wodą, a poduszkę elektryczną ustawić na najwyższy stopień grzania tylko na kilka minut, jeżeli chcesz np. ogrzać zziębnięte stopy. Jeżeli zamierzasz używać poduszki w nocy, by ulżyć bolącym plecom, ustaw najniższy stopień grzania. Im wyższa temperatura, tym głębiej wnika w nasze ciało. Umiarkowana ogrzeje skórę i dzięki temu rozluźni mięśnie, zbyt wysoka może podgrzać istniejący lokalnie stan zapalny i go pogorszyć – tłumaczy nasz specjalista. Ulżyj bolącym plecom. Wypróbuj produkty Tru+, które kupisz w sklepie HelloZdrowie! Ciepło lubią również bolące zatoki. Prababcie stosowały na nie okład z rozgrzanego piasku, babcie używały gorącej soli i bawełnianych ściereczek. My możemy posłużyć się… suszarką. – Zatoki możemy rozgrzać, dmuchając na czoło i nasadę nosa ciepłym powietrzem z suszarki przez 5-7 minut, dwa razy dziennie – mówi Piotr Turski. Zimne okłady – jak działają i kiedy je stosować? Skóra to nasz największy narząd, jej ogólna powierzchnia u każdego z nas wynosi przeciętnie 1,5-2 metry kwadratowe. Jeśli stanie się jej krzywda, najlepiej pomogą okłady z chłodnej wody. – Chłodnej, ale nie zmrożonej. Na stany zapalne skóry, otarcia, stłuczenia, przy których uraz nie poszedł głębiej i nie mamy krwiaka ani stłuczonego mięśnia, przykładamy kompresy z chłodnej wody. Trzymamy okład tak długo, aż się od naszego ciała zagrzeje, czyli około pół godziny – wyjaśnia Piotr Turski. – Tak samo postępujemy przy uczuleniach, wysypkach i po operacjach, kiedy skóra jest mocno spuchnięta i aż błyszczy. Także przy poparzeniach słonecznych przykładamy okład z zimnej, ale nie zmrożonej wody. Chłodne okłady stosuj, gdy skóra boli kontaktowo, wtedy gdy jej dotykasz. W czasie upałów możesz kłaść je także na kark, by „oszukać” znajdujący się tam ośrodek temperatury. Pomogą również przy bólach głowy i migrenie, ale wtedy ochładzaj nimi czoło, a nie na kark. Lód na duży ból Zimnem ratujemy się po urazach i przy ostrych stanach zapalnych. Jeśli nie mamy w zamrażalniku lodu ani coldpacka, złapmy cokolwiek – kompres z paczki zamrożonych buraczków owiniętych suchą ściereczką (nigdy nie kładziemy lodu bezpośrednio na skórę, bo ją odmrozimy) zadziała równie dobrze. – Okłady z lodu lub chłodzący okład żelowy stosujemy przy skręceniach, złamaniach, po nabiciu guza czy wybiciu palca, a także po wyrwaniu zęba. Kompresów ze zmrożonej wody używamy też po kontuzjach sportowych. Przykładamy je do ciała przez maksimum 10-15 minut trzy razy dziennie albo co trzy godziny – wyjaśnia nasz ekspert. – Lód możemy przyłożyć również na miejsce ukąszenia czy użądlenia przez owady, zimno zapobiegnie rozprzestrzenianiu się toksyny w organizmie. Ale uwaga, zimnem nie traktujemy miejsc, które kiedyś uległy odmrożeniu. – Jeżeli stłuczemy odmrożoną dziesięć lat temu rękę, nie przykładamy na nią lodu. Po odmrożeniach możemy mieć miejscowe uczulenie na zimno i organizm źle na nie zareaguje – ostrzega fizjoterapeuta. – Miejsce „świeżo” odmrożone polewamy najpierw zimną, potem chłodną, letnią, a dopiero na końcu ciepłą wodą – ale nigdy nie gorącą. Jeżeli nasze ciało uległo urazowi spowodowanemu przez wysoką temperaturę, nie fundujemy mu za chwilę odwrotnego szoku termicznego. Dlatego też przy oparzeniach stosujemy chłodny okład, ale nie lód, bo z naszą skórą stanie się to samo co z pomidorem włożonym do wrzątku i schłodzonym zimną wodą. A jeżeli coś cię boli, a w pracy nie możesz przyłożyć kompresu? Zastosuj okłady chłodzące przed wyjściem, a potem zastosuj maść chłodzącą lub rozgrzewającą, w zależności od potrzeb. I pamiętaj, smarujemy się zawsze po zrobieniu zimnego okładu, a nie przed! Najskuteczniejsze okłady – jak je zrobić? Ciepłe i zimne okłady można stosować w rozmaitych sytuacjach. Poniżej znajdziesz propozycje najciekawszych okładów o potwierdzonej skuteczności: ciepłe okłady na zatoki mogą być stosowane w stanach zapalnych zatok; okłady na zatoki można wykonać, nasypując do materiałowego woreczka piasek lub sól, podgrzane uprzednio w mikrofalówce; okłady z soli na zatoki łagodzą stany zapalne, działają łagodząco i przeciwbólowo; okłady z sody oczyszczonej, stosowane na skręcenia i opuchliznę; znajdują podobne zastosowanie jak okłady z altacetu czy okłady z octu na opuchliznę; można także wykonać okład z sody po szczepieniu; okłady na stłuczenia z sody wykonuje się bardzo prosto – wystarczy rozpuścić dwie łyżki sody w szklance ciepłej wody i przyłożyć nasączoną gazę w wybrane miejsce, trzymając okład aż nie wyschnie; okłady z herbaty na oczy, które redukują obrzęki i zasinienia pod oczami; przestudzone torebki herbaty należy położyć na powieki na 10-15 minut; co na opuchnięte oczy można jeszcze zastosować? na pewno okłady z rumianku na oczy, a także okład z lodu; a kiedy stosować ciepłe okłady na oczy? takie rozwiązanie stosowane jest np. w przypadku jęczmienia; co na jęczmień sprawdzi się najlepiej? polecane są okłady na oczy z ciepłej zielonej herbaty; okłady borowinowe działają przeciwbólowo i przeciwzapalnie, sprawdzają się zatem przy bólu mięśni, stawów, kręgosłupa i bólach reumatycznych; jak przyrządzić borowinowy okład? Borowinę należy ogrzać do 42-46 stopni i nałożyć na ciało, a następnie owinąć folią i pozostawić na 30 minut; okłady z kapusty stosowane są w bólach stawów, obrzękach oraz ran i owrzodzeń skóry; okłady z kapusty na kolano pozwalają pozbyć się bólu i obrzęku stawu, a okłady z kapusty na pierś są chętnie wykonywane przez mamy karmiące piersią, w celu złagodzenia bólu oraz zmniejszenia nawału pokarmu; okłady na gorączkę, pozwalające na obniżenie ciepłoty ciała; jak obniżyć gorączkę okładem? ręcznik zamoczony w zimnej wodzie i odciśnięty przykłada się na czoło, kark oraz łydki. Ciepłe i zimne okłady – przeciwwskazania Nie wszyscy mogą stosować ciepłe i zimne okłady. Przeciwwskazaniem do wykonania okładu ciepłego jest ostry uraz, zwłaszcza z towarzyszącym krwawieniem. Okładów ciepłych nie stosujemy w przypadku oparzeń czy odmrożeń. Tego typu okłady niewskazane są także u osób z niewydolnością krążenia. A kiedy niewskazany jest zimny okład? Tego typu okładów nie stosujemy w przypadku oparzeń, gdyż mogłoby to doprowadzić do szoku termicznego. Ponadto należy pamiętać, aby nigdy nie stosować zimnych okładów bezpośrednio na skórę – może to prowadzić do odmrożenia i uszkodzenia skóry oraz nerwów. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Agata Brandt Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Torbiele piersi zaliczane są do grupy łagodnych, nienaciekających okolicznych tkanek zmian, które powstają na skutek zaburzeń hormonalnych. Stanowią one około 95% wszystkich zmian chorobowych, które diagnozowane są w obrębie gruczołów piersiowych. Nie należy jednak z góry zakładać, że wyczuwalna w piersi zmiana to właśnie

Torbiele w piersiach ma co trzecia kobieta. Większość lekarzy nie zleca ich leczenia, a jedynie obserwację. Ale choć zmiany te są łagodne, nie lekceważmy ich, radzi dr n. med. Tadeusz Oleszczuk, ginekolog. Lepiej zastanówmy się, co je wywołało. Bardzo często torbiele są sygnałem o złej pracy jednego z naszych najważniejszych organów. Wyobraź sobie, że podczas rutynowego samobadania piersi – które powinnaś wykonywać regularnie, zazwyczaj między 6. a 9. dniem cyklu – wyczuwasz niewielkie, niebolesne zgrubienie w piersi. Każda zmiana wymaga zdiagnozowania, więc umawiasz się i idziesz do lekarza. Ginekolog przeprowadza badanie, potem radiolog wykonuje USG piersi, a ty najpewniej słyszysz, że to tylko torbiel na piersiach, częsta przypadłość u kobiet po 40. roku życia, „wywołana zaburzeniami gospodarki hormonalnej”. Co to jest torbiel piersi i czy jest groźna?Torbiele w piersiach – skąd się biorą?Jakie badanie tarczycy wykonać?Jak zadbać o tarczycę?Co jeść, aby mieć zdrową tarczycę?Torbiele w piersiach – jakie mogą być inne przyczyny? Co to jest torbiel piersi i czy jest groźna? Torbiele w piersiach nie są groźne. To objaw łagodnej, niegroźnej – nierakowej – dysplazji piersi. Najczęściej mają postać wypełnionych płynem pęcherzy o regularnym kształcie. Po usłyszeniu, że to „tylko” torbiel w piersiach, wizyta zwykle się kończy. Dostajesz zalecenie obserwacji piersi i zaproszenie na kontrolę za pół roku. To oczywiście może cię uspokoić. Ale nie musi, w końcu cały czas masz w piersi coś dziwnego. – Żadna zmiana nie bierze się z powietrza – przypomina nasz ekspert, dr Tadeusz Oleszczuk. – W przypadku torbieli na piersiach szczególnie warto przyjrzeć się jednemu z naszych kluczowych organów: tarczycy. Konsekwencje jej zaburzeń ponoszą wszystkie komórki, w tym też nabłonkowe w jajnikach i piersiach. Przy niedoczynności tarczycy lub jej zapaleniu przysadka może produkować więcej hormonu pobudzającego produkcję tyroksyny, ale też równolegle prolaktyny. I wtedy właśnie najczęściej powstają torbiele. Czasem jest to torbiel na jajniku, ale w dłuższym okresie też i piersi. Ich obecność może być więc alarmem, i często jest, że tarczyca nie pracuje dobrze, jej współpraca z przysadką jest zaburzona. Żeby mieć pewność, w jakim dokładnie jest stanie, warto wykonać kilka badań. Jakie badanie tarczycy wykonać? badanie TSH poziom prolaktyny USG tarczycy, które dodatkowo wykaże, czy nie ma na niej stanów zapalnych czy guzów. Takie zmiany są szczególnie prawdopodobne u palących papierosy. Jeśli badanie tarczycy potwierdzi, że niedomaga, lepiej jak najszybciej wziąć się za jej regenerację. Badanie piersi – jak wykonać samobadanie? Jak zadbać o tarczycę? Przede wszystkim zmieniając dietę na naturalną, mówi doktor Oleszczuk. – Oczywiście czasem potrzebne jest wsparcie farmakologiczne, ale kluczowe jest codzienne jedzenie. Powinno być „czyste”, nieprzetworzone, takie jakim odżywiały się nasze babcie. Bo pierwsze i najważniejsze w diecie „tarczycowej” jest odstawienie wszystkiego, co jej szkodzi. Są to przede wszystkim produkty z dodatkami chemicznymi, z konserwantami, słodzikami, polepszaczami. Ale też warzywa czy mięso produkowane przemysłowo, przy użyciu toksycznych „wspomagaczy” – antybiotyków, hormonów czy pestycydów – dodaje ekspert. (sprawdź: które warzywa i owoce nas trują) Co jeść, aby mieć zdrową tarczycę? Żywność organiczną, warzywa, ziarna, kasze, oleje, kiszonki. A w szczególności produkty bogate w cynk, selen, żelazo, witaminy: D3, A i E, bo te składniki są paliwem dla tarczycy. Gdzie je znajdziesz? CYNK – w sezamie, migdałach, dzikim ryżu WITAMINA A – jest w serach dojrzewających, jajach, marchwi, natce pietruszki, szpinaku, pomidorach SELEN – najwięcej go w orzechach brazylijskich, jajach, ryżu WITAMINA E – mają ją oleje roślinne, orzechy laskowe i włoskie ŻELAZO – sporo go w tofu, soi, soczewicy, natce pietruszki, w kakao WITAMINA D3 – niewielkie jej ilości zawierają jaja, oleje roślinne. Najwięcej witaminy D samoistnie wytwarza sama skóra, pod wpływem promieniowania słonecznego. Ale uwaga: zanim zaczniemy suplementować potrzebne tarczycy substancje, zróbmy badania, jaki mamy ich poziom w organizmie. To ważne, bo – uwaga – ich nadmiar jest tak samo szkodliwy jak niedobór. – Zmiana diety, do tego aktywność fizyczna, która przez redukcję stresu obniża poziom prolaktyny, pomaga w pozbyciu się torbieli, a przy okazji cały organizm pracuje lepiej – mówi dr Oleszczuk. Hashimoto – objawy, przyczyny, diagnostyka Torbiele w piersiach – jakie mogą być inne przyczyny? No dobrze, a co jeśli wyniki badań wykazały, że tarczyca ma się świetnie? – Wtedy szukamy dalej – mówi Tadeusz Oleszczuk. – Skoki prolaktyny, która jest główną winną powstania torbieli w piersiach, oczywiście czasem mają i inne źródła. Może to być: przyjmowanie leków działających na metabolizm kory mózgowej np. antydepresyjnych intensywny wysiłek fizyczny, typu zapasy czy podnoszenie ciężarów stres, zwłaszcza silny i długo utrzymujący się Warto zastanowić się, co z tego może być przyczyną naszych kłopotów i zająć się nią. Bo choć torbiele w piersiach nie bolą i mają status „niegroźnych”, są przecież alarmem, że coś w naszym organizmie zmienia się i zmierza w złym kierunku. Lepiej nimi się przejąć i niezależnie od tego, co dokładnie je wywołało, przejść na „czystą” dietę i zadbać o aktywność fizyczną. Masz mięśniaki macicy? Odstaw nabiał!

Wówczas pojawiają się gorączka i bardzo silny ból w nadbrzuszu. Dodatkowo zakażona torbiel może pęknąć, a jej zawartość może się wylać się do jamy brzusznej, co grozi zapaleniem otrzewnej, które jest stanem zagrażającym życiu. Ponadto torbiel trzustki może uszkodzić duże tętnice, które przebiegają w okolicy trzustki

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 08:37, data aktualizacji: 10:10 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Torbiele w piersiach uznawane są za objaw łagodnej dysplazji piersi. Najczęściej pojawiają się u kobiet po 40. roku życia w formie łagodnej zmiany sutka. Jednak mogą wystąpić też zmiany przewodów mlecznych i zaburzenia tkanki łącznej pomiędzy zrazikami a tworami torbielowatymi. Najczęściej przyczyną łagodnych zmian są zaburzenia gospodarki hormonalnej, która zmienia się wraz z wiekiem. Anetlanda / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Torbiele w piersiach – przyczyny Torbiele w piersiach – objawy Rak piersi a torbiele w piersiach Leczenie torbieli w piersiach Torbiele w piersiach – przyczyny Przyczyny pojawienia się torbieli w piersiach mogą być różne. A nawet może to nie być sama torbiel, a ogniskowe zagęszczenie miąższu. U kobiet z piersią mastopatyczną notuje się częstsze zachorowania na nowotwór piersi, dlatego uznaje się, że nawet łagodne zmiany dysplastyczne mogą być objawem przedrakowym. Jednak torbiele w piersi same w sobie bardzo rzadko są zaczątkiem choroby nowotworowej. Bardzo częsta przyczyna występowania torbieli w piersiach to zaburzenia gospodarki hormonalnej, które sprzyjają rozrostowi nabłonka w przewodach wyprowadzających w sutku. Przez rozrost tkanki utrudniony jest odpływ płynu surowiczego, który zbiera się w zamkniętych przestrzeniach i prowadzi do powstania torbieli w piersiach z jałowym płynem surowiczym. Przeczytaj więcej: Łagodne choroby piersi Torbiele w piersiach – objawy Torbiele w piersiach nie dają objawów, a zwłaszcza nie prowadzą do dolegliwości bólowych. Możliwe jest, że pierś, w której znajdują się torbiele, jest bardziej napięta i nadwrażliwa na dotyk przed menstruacją, ale u wielu pań nadwrażliwość występuje naturalnie, a zatem torbiele w piesiach mogą rozwijać się bezobjawowo. Objawem może być jednak bolesność podczas badania piersi. W gruczole sutkowym może być wyczuwalny elastyczny guz, czyli torbiel wypełniona płynem lub też mogą to być stwardniałe ogniska z licznymi, ale drobnymi guzkami. Same ogniska mogą zajmować dużą część piersi, a nawet pojawiać się w obu piersiach na raz. Żeby sprawdzić, czy to faktycznie torbiele w piersiach oraz jaki charakter mają zmiany, wykonuje się badanie dotykiem, USG piersi albo badanie mammografem. Przyczynę bólu piersi niewiadomego pochodzenia lub wyciek wydzieliny z sutkiem najlepiej sprawdzić, wykonując badanie USG. Znajdziesz je na Medonet Market. Rak piersi a torbiele w piersiach Na podstawie badania histopatologicznego sprawdza się, czy zmiany w piersiach związane są z chorobą nowotworową. Zwykłe i niegroźne torbiele w piersiach są okrągłe, mają regularny kształt i są przesuwalne. Natomiast zmiany o podłożu nowotworowym są twarde, mają nieregularny kształt i są mniej ruchome. Ponadto guzy złośliwe bardzo rzadko ulegają zmianom w trakcie cyklu miesiączkowego i nie bolą. Rozstrzygające, o złośliwym charakterze danej zmiany decyduje badanie histopatologiczne. Leczenie torbieli w piersiach Jeśli okaże się, że zmiany w piersiach mają charakter złośliwy, konieczne jest leczenie onkologiczne. Gdy nie są złośliwe torbiele, ale przeszkadzają, ponieważ dają dolegliwości bólowe lub obrzmienie piersi, można im przeciwdziałać. Pojedyncze, ale duże torbiele można usunąć poprzez nakłucie i odessanie aspiratorem płynu. Torbiele w piersi o grubych ścianach trzeba usunąć operacyjnie. Gdy przyczyną powstawania torbieli są zaburzenia hormonalne, wykonuje się badania hormonów i ewentualnie rozpoczyna terapię farmakologiczną w celu uzupełnienia niedoborów hormonów. Wyczuwasz guzek na piersi? Nie czekaj i umów się na e-konsultacje z ginekologiem już dziś. Sprawdź: Rak piersi u mężczyzny. Nikt nie spodziewa się takiej diagnozy Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Torbiele w piersiach piersi torbiele hormony gospodarka hormonalna nowotwór piersi USG piersi mammografia guzy złośliwe Badania hormonów Czy torbiel korowa nerki jest groźna dla zdrowia? Czy z torbielą korową nerki wiążą się jakieś zagrożenia dla zdrowia? Czy może być to początek poważniejszych problemów ze zdrowiem? Czy torbiel korowa na nerce,... Lek. Anna Mitschke Jak leczyć torbiel na trzustce? W jaki sposób leczy się torbiel na trzustce? Jakie mogą być zalecenia lekarza w czasie kolejnej wizyty? Czy leczenie torbieli na trzustce polega na przyjmowaniu... Lek. Anna Mitschke Czy torbiel krwotoczna jest groźna? Czy torbieli krwotocznej należy się obawiać? Jak przebiega leczenia torbieli krwotocznej? Czy stanowi ona zagrożenie dla życia i zdrowia? Jak należy postępować w... Lek. Katarzyna Darecka Torbiel na wątrobie - przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie Torbiel na wątrobie jest ogniskową zmianą, która zazwyczaj nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia pacjenta. Schorzenie to zazwyczaj przebiega bezobjawowo,... Monika Wasilonek Torbiel włosowa - przyczyny, objawy, leczenie Torbiel włosowa to zapalenie tkanki podskórnej noszące również nazwę zatoki włosowej. Najczęściej pojawia się pomiędzy pośladkami, na wysokości kości ogonowej lub... Torbiel szyszynki – czy jest się czego obawiać? Torbiel szyszynki jest łagodną zmianą nowotworową, czyli taką, która nie powoduje powstawania przerzutów do innych narządów. Sama szyszynka jest organem, który... Torbiel nerki - czy jest niebezpieczna? Jakie są przyczyny torbieli na nerkach? Torbiel nerki, nazywana również cystą nerki, to przestrzeń wypełniona płynem zgromadzonym w miąższu nerki. Przyczyn powstawania jest wiele, a same torbiele zwykle... Torbiel Bakera - przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja Torbiel Bakera, zwana również cystą Bakera albo torbielą dołu podkolanowego, tworzy się pod kolanem i łatwo wyczuć ją w badaniu palpacyjnym. Nie stwarza... Ganglion - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na ganglion Ganglion to torbiel galaretowata tworząca się w okolicy stawu, najczęściej w okolicy nadgarstka. Wewnątrz guzka znajduje się płyn. Nieleczone schorzenie prowadzi... Flawonoid z grejpfruta zapobiega torbielom w nerkach Naringenina, flawonoid występujący w soku z grejpfruta, może skutecznie zapobiegać rozwojowi wielotorbielowatości nerek - informuje British Journal of Pharmacology.

ki0W. 63 255 431 36 134 260 489 55 162

okłady z sody na torbiele w piersiach